Coa idea de darlle un pouco de vida ao blog,que está máis parado que a axenda social do ex- xenro do Rei (ai non, que de momento soamente é ex-duque), publico un resume en imaxes da visita ás terras belgas durante os días do Antroido.
 |
O paraíso dos larpeiros
Como a viaxe ía plantexada o máis low-cost posible, a compra de chocolates solucionámola mercando os packs variados de 5 caixas (a 9,90€ en Bruselas, o prezo estándar) que traía os imprescindibles froitos de mar, as trufas, e bombóns variados. Tamén existía a posibilidade de mercar 5 de bombóns recheos, así que optamos por facer intercambio de variedades.
O de mercar os chocolates ao peso tampouco era unha opción excesivamente cara (non atopamos o obrador de Laurent Gerbaud cos seus productos de 80-120€ o kilo), os prezos estaban claramente expostos, salvo en establecementos de máis luxo como os de Godiva
|
¿Alternativa ao €uro por receta? Non é mala idea o cacao ten propiedades relaxantes
O tema do "zumo de cebada" foi amplamente valorado polos paladares cerveceiros máis esixentes e polos que menos -como é o meu caso- practiquei a gusto esas pseudoaberracións coma pedir a Krier (cervexa de cereixa) ou a de mazá que estaba boísima
Cervecitas para xente floxa
E como non todo vai ser beber así ao tolo, sin un coñecemento visitamos a fábrica de
The Halve Maan en Brujas, que gañou por goleada á da Guinness (como visita en sí, o da Guiness foi
legendario). É un sitio moito máis pequeno, levamos unha guía que facía gracietas desde a imperturbabilidade (¿será o sentido do humor belga ou a repetición diaria da visita?).
NOTA PRÁCTICA: Air Europa non cobra por facturar equipaxe, así que deixarse levar polo consumismo cerveceiro non implica sumarlle gastos ao billete.
O aspecto gastronómico caracterizouse pola proba de comida rápida nas súas variantes hamburguesas e donner kebab. Iso sí, sempre co frites a darlle polo pé
 |
O das fritas está moi ben, pero ¿Acaso non coñecen as patacas en branco ou á panadeira?
Belgas: ahí vos deixo a idea
En Gante o gran plan de comer costillas a la volonté quedou fastidiado polos horarios de apertura dos locais: a partir das 6 da tarde!!! Qué boa dixestión e boa durmida (se ve que non coñecen as últimas teorías nutricionais da inxesta de calorías a partir da media tarde). Éche o que ten o "Día do Medio": que a viaxe pode empezar a torcerse.
A visita a Gante quedou medio recomposta coa visita e degustación das jenevers no bar de Pol t'dreupelkot
Outra ronda Pol!!!
E para que conste en acta: Bruselas non é ese sitio tan merdeiro (bueno quizáis este non sexa o adxectivo aplicalbe, dado o seu costume de deixar as bolsas de lixo na rúa) ... deixémolo en que a opinión foi: ¿non sei porque a xente bota tantas pestes desta cidade?. Aínda que recoñecemos que o do neno mexón como icono da cidade é bastante lamentable.
Ata o amigo Magritte parece ter vergoña do Manekken Pis
A conclusión da viaxe foi un síndrome de Estocolmo en toda regla, con comentarios tipo: porque temos xa os billetes de volta, que senón quedábamos ata a fin de semana ...
|
